34-СОЛАГИИ ИСТИҚЛОЛИЯТИ ДАВЛАТИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

Истиқлолият бузургтарин неъмат ва арзишест, ки ҳар як миллат орзуи ба даст овардану ҳифзи онро дорад. Барои миллати тоҷик 9 сентябри соли 1991 рӯзи сарнавиштсоз ва таърихӣ гардид. Дар ин рӯз Ҷумҳурии Тоҷикистон истиқлолияти давлатии худро эълон кард ва ба қатори давлатҳои соҳибистиқлоли ҷаҳон пайваст. Имсол мардуми шарафманди кишвар 34-умин солгарди истиқлолияти давлатиро бо ифтихор ҷашн мегиранд.
Истиқлолият на танҳо озодӣ аз вобастагӣ, балки имконияти сохтани давлатдории нав, рушди сиёсӣ, иҷтимоӣ ва иқтисодӣ мебошад. Дар тӯли 34 сол Тоҷикистон роҳи пуршебу фарозро паси сар карда, бо раҳбарии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ — Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба дастовардҳои бузург ноил гардид.
Солҳои аввали истиқлолият барои Тоҷикистон бисёр мушкил буданд. Ҷанги шаҳрвандӣ кишварро ба вазъияти вазнин дучор намуд. Аммо бо талошҳои пайвастаи роҳбарияти давлат ва иродаи қавии мардум сулҳу ваҳдат барқарор гардид. Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ, ки соли 1997 ба имзо расид, оғози марҳалаи нави зиндагии осоишта барои мардум гардид.
Дастовардҳои 34 соли истиқлолият
- Қабули Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон (6 ноябри соли 1994) — ки асоси ҳуқуқии давлатдорӣ ва рушди ҷомеаро муайян кард.
- Таъсиси рамзҳои давлатӣ — Парчам, Нишон ва Суруди миллӣ.
- Таъмини сулҳу субот ва ваҳдати миллӣ.
- Рушди иқтисод, бунёди роҳҳо, нақбҳо, нерӯгоҳҳо ва дигар иншооти муҳим.
- Ба фаъолият оғоз кардани Нерӯгоҳи барқи обии Роғун, ки рамзи истиқлолияти энергетикии кишвар аст.
- Пайвастани Тоҷикистон ба ҷомеаи ҷаҳонӣ ва барқарор намудани муносибатҳои дипломатӣ бо давлатҳои ҷаҳон.
Имрӯз Тоҷикистон ҳамчун давлати сулҳпарвар, пешбарандаи сиёсати дӯстӣ ва ҳамкорӣ дар ҷаҳон шинохта шудааст. Мардуми кишвар бо итминон метавонанд бигӯянд, ки истиқлолият ба онҳо имконият дод, то соҳиби давлати миллӣ, сиёсати дохиливу хориҷии мустақил ва ояндаи рушдёфта гарданд.
Истиқлолият неъмати муқаддас ва дастоварди бузурги таърихии халқи тоҷик аст. 34 соли истиқлолият нишон дод, ки бо ваҳдат, ҳамбастагӣ ва заҳмати созанда миллат метавонад давлатеро бунёд намояд, ки ояндаи дурахшон ва зиндагии шоистаро таъмин мекунад. Пас, вазифаи ҳар як шаҳрванди кишвар аст, ки истиқлолиятро ҳифз ва онро ҳамчун бузургтарин сармояи миллӣ қадр намояд.